Iñaki Caperochipi, argazkigintzan gau eta egun
Iñaki Caperochipi naiz. Bi hamarkadaz, argazkigintza komertzialean aritu izan naiz profesionalki, baina baita mundu osoko paisaiak eta erretratuak betikotzen ere, egin ditudan bidaia ugarietan. Lombok-en Perspectivas blogerako egin didaten elkarrizketan, gehiago jakingo duzu niri buruz, eta nire lan batzuk ikusi ahalko dituzu.
Zer dela-eta erabaki zenuen argazkigintzan aritzea?
Jakin-minak bultzatuta hasi nintzen, eta, azkenean, lanbide bihurtu nuen, ogibide.
Zure ustez, Zarautzen bizitzeak –bere paisaia, ohitura eta kirolekin– eragina izan du argazkilari-bokazioa sortzeko orduan?
Ez; zalantzarik gabe, gehiago eragin dit bidaiatzeak.
“Ezagutza teknikoek lagundu egiten dute, baina begi ona edukitzea da garrantzitsuena”
Urte hauetan guztietan, zein izan da lanean izan duzun erronkarik handiena?
Lan guztiek dute beren alde zaila; batzuetan, bodegoi txiki batek zailtasun gehiago izan ditzake, giro handi bat argiztatzeak baino.
Nolakoa da publizitateko argazkilari baten egunerokotasuna?
Ekipoa prestatu, adierazitako tokira joan, behar diren hartualdiak egin eta, gero, editatzera eseri; izan ere, ezetz iruditu arren, denbora asko hartzen digu azken horrek.
Baduzu emaitza onengatik bereziki harrotzen zaituen lanik?
Elikagaien bodegoi txiki batzuk nabarmenduko nituzke, eta, interiorismoan, Briñasko Tondón Jauregia hotela.
Argazki batean emaitza ona lortzeko, zenbateko garrantzia dauka teknikak, eta zenbatekoa gustu onak?
Ezagutza teknikoak edukitzeak lagundu egiten du, baina, batez ere, begi ona edukitzea da garrantzitsua.
Zerk bereizten ditu sormenezko argazki bat eta produktu- edo merkataritza-helburuak dauzkan argazki bat?
Sormenezko argazkigintzan, denbora gehiago igaro dezakezu hartualdia pentsatzen edo argiztapena eta atrezzoa gaineratzen; merkataritzakoan, berriz, azkartasuna eta prezioa gailentzen dira.
Produktuen argazkigintza komertzialean, aurrerapen teknologiko handia ekarri dute render deiturikoek; zure ustez, nola eragin diote sektoreari?
Ez dakit asko gaiari buruz, baina beti iruditu izan zaizkit hotz samarrak. Aurretik argazkilari aritu izan direnek egiten dituzte render onenak, argiaren inguruko ezagutzak ezin hobeto aplikatzen dizkiotelako 3Dari.
Nolakoa irudikatzen duzu 10 urte barruko argazkigintza? Teknologia gehiago, profesionalagoa ala ez, baliabide gehiago...?
Teknologia asko. Beharbada, gehiegi.
“Argazkilari gisa, zenbaitetan, kamera poltsan sartu eta behatzeari ekin diodanean gozatu izan dut”
Nolakoa izan zen sare sozial berrietarako (adibidez, Instagramerako) egokitzapena? Zein iritzi duzu sare sozial horren inguruan, eta nola eragiten die argazkilariei?
Aldaketa guztietan gertatzen den bezalaxe, argazkilarioi egokitzea kostatu zaigu; azkenik, ordea, gure lekutxoa aurkitu dugu sare sozialetan, eta, oraintxe bertan, Instagramek ezartzen du eredua.
Azken urteetan, barrualdeko argazkigintzan espezializatu zara; hau da, etxe, hotel, apartamentu eta abarretako txoko bereziak erakusten dituzu. Zein esango zenuke dela argazki mota horiek nahi bezala irteteko gakoa? Zer-nolako zailtasunak aurki ditzakegu argazki mota horiek lantzean?
Argazkilari eta estudioko argitzaile egindako urteek asko lagundu didatela uste dut. Jakina, irudi onetatik abiatu behar duzu, eta gero zure ukitu pertsonalarekin editatu. Zailtasunik handienak zonalde honetako eguraldiari zor zaizkio.
Badago fotografiatzea gustatuko zitzaizukeen baina lortu ez duzun zerbait (ekitaldi bat, paisaia bat, toki bat...)?
Bada, seguruenik, zapaldu ezin izan ditugun paisaia horiek; orain, gainera, oso zaila da horietara joatea.
Badakigu oso bidaia zalea zarela eta mundua zeharkatu bitartean erretratuak egitea gustatu izan zaizula beti. Zer aholku emango zeniguke erretratu on bat egiteko? Badago trikimailurik?
Gezurra badirudi ere, agur batekin hasten da guztia, bosteko batekin, jendearekin hitz egiteko esertzen zarenean… Une horretantxe hasten da magia.
Bidaiatzen duzunean, zein argazki atera nahiko zenukeen pentsatzen duzu, ala iristen zaizunari irekita egoten zara?
Beti dauzkazu irudi batzuk buruan, baina, amaieran, begiak finkatzen du bidea.
Inoiz ikusi al duzu zeure burua une bati argazkiak ateratzearekin kezkatuago, une hori bizitzearekin baino?
Behin edo behin bai, baina, zenbaitetan, kamera poltsan sartu eta behatzeari ekin diodanean gozatu izan dut.
Amaitzeko, gomendatuko dizkiguzu Euskadiko toki bat eta munduko beste bat, fotografiatzeko onak direnak?
Lombok gara,
sormen estrategikorako zure agentzia.
